1 jaar! (Hiep hiep?)

De weken voor Jesse zijn eerste verjaardag werd me vaak de vraag gesteld of we iets gepland hadden voor die dag?... Natuurlijk!!

14 april 2012 was een dag om stil te staan bij wat kon zijn maar niet is, te dromen over dat prachtig snoetje, te raden naar zijn karaktertrekjes, te missen wat ons zo dierbaar is!

Een gezellige namiddag samen met de oma's en opa's, tantes en nonkels. De herinneringen aan vorig jaar toverden een lach op ons gezicht maar niets neemt het gemis en intens verdriet weg.
Er werden ballonnen naar de hemel gestuurd, een nieuw vlinderstruikje geplant, kaarsjes gebrand en kaartjes geschreven.

Onze Jesse stond op zijn geboortedag centraal, zoals dat hoort op een verjaardag!
Want voor ons is Jesse er niet alleen geweest, hij IS er nog elke dag... In alles wat we doen en zeggen, in elke beslissing die we nemen, elke stap die we zetten. Hij is steeds dichtbij!


Het valt moeilijk te verwoorden hoe je je zo verbonden kan voelen met je kind, ookal lijkt hij soms zo ver weg...