Ze werden met veel liefde en zorg in onze huiskamers geplant. Ook hier heeft een plantje nog nooit zoveel aandacht gekregen.
Elke dag de groei meten, vochtigheid controleren en de lichtinval bijstellen... Alles om dat kleine zaadje tot een prachtige bloem te laten uitgroeien.
Na enkele weken werden ze te groot voor de kleine potjes en werden ze overgezet naar een groter exemplaar waarna ze, nadat de ijsheiligen waren gepasseerd, naar buiten werden verplaatst...
En toen was het wachten.... lang wachten. Ze groeiden, werden steviger en konden daardoor zonder de ondersteuning van de satéstokjes verder, maar de bloemen hielden zich nog schuil....
Tot enkele dagen geleden, de eerste bloem liet zich zien. Toen ik er vandaag een foto van trok, kwam er een vlinder op zitten.
Dag Jesse...
