Jesse zijn tijd

Wat is er toch met me aan de hand?
Met deze vraag loop ik al een tijdje rond.

Nadat ik in mei stopte met borstvoeding hoopte ik dat mijn energiepijl de hoogte in zou schieten.. dat zeggen ze toch?...
Regelmatig een verkoudheidje, hoofdpijn, wat klachten hier en daar
Druk druk druk sinds ik 3 maanden geleden terug startte met werken
Over het algemeen niet goed voelen... lichamelijk, emotioneel,...

Zo hoort het toch niet te zijn?

Een stevige huilbui bracht verheldering; het is de periode tussen april en juli... dit is Jesse zijn tijd, zijn leven.

Elk jaar opnieuw overvalt het me, elk jaar weer gaat de komst van de zon voor mij gepaard met een donkere periode.
Alles in mij geeft aan:

"Sta wat meer stil, neem wat gas terug, dit is Jesse zijn tijd"

5 jaar

14 april 2016

Lieve Jesse,

5 jaar ben je geworden, 5 jaar had je moeten zijn, 5 jaar...
Een handje vol, vijf vingertjes in de lucht wanneer we je zouden vragen hoe oud je nu bent...

De tijd vliegt nog sneller voorbij sinds je broertje er is. Heerlijk is het, maar ook erg confronterend. Dit druk gezinsleven zouden we al 5 jaar moeten hebben en ik vind het vreselijk dat dat gezin enkel in onze dromen bestaat.

Oma en opa schreven een prachtig tekstje op je verjaardagskaartje:

Ik ga bloemen kopen voor mijn kleinzoon
geen mooie bal
geen trein of knuffelbeer
alleen wat bloemen zet ik bij je neer

Ik ga bloemen kopen voor mijn kleinzoon
't roept verzet op in mijn hoofd.
Ik ben geen oma die haar kleinzoon voor zijn verjaardag bloemen beloofd!

Ik ga bloemen kopen voor mijn kleinzoon
Iets anders kan, mag, hoeft niet meer...

En deze bloemen zet ik dan bij jou, Jesse, neer.


Ik mis je lieve schat, meer dan woorden ooit kunnen beschrijven, elke dag opnieuw

Mama
X