Ik dacht dat het me zou lukken... Simpelweg een babyspeciaalzaak binnen stappen om een cadeau te kopen voor een kersverse mama en haar dochter. Daar werd het cadeau voor Jesse gekocht, daar zou ik nu ook voor haar iets kopen!
Na 2.5 jaar dit soort winkels te hebben ontweken meende ik er klaar voor te zijn.
Voor haar wou ik de stap zetten, een kleine stap maar zo groot voor mij...
Het perfecte cadeau sprong me gelukkig onmiddellijk in het oog.
Met vochtige ogen stond ik aan de kassa,
lipbijtend wachtte ik aan de verkeerslichten,
in versnelde pas liep ik richting auto
om daar alle tranen de vrije loop te laten.
Ik heb de stap gezet,
een mooi cadeau voor een bijzonder meisje.
Maar wat is het moeilijk om stapjes vooruit te zetten!
