Het gevoel uit elkaar te vallen en alle hoop te verliezen.
Energie die je lichaam verlaat, lusteloos.
Zwart denken.
Geen enkele uitweg meer zien.
En dan plots opnieuw kracht voelen.
Om te vechten,
door te gaan,
helder vooruit te kijken...
Kleine stapjes nemen,
soms ook terug durven zetten.
Niets forceren
maar ook durven erkennen wanneer het wel gebeurt.
Eerlijk blijven
ten opzichte van jezelf en anderen.
Nee, ik ben geen sterke 'madam' zoals ik vaak hoor.
Ik heb een bijzondere zoon die er op toeziet dat mama uit haar diepe dal kan komen om even adem te halen.
Elke keer opnieuw.
Dank je wel lieve schat voor je kracht wanneer de mijne volledig verdwenen is.
